Leín por primeira vez esta obra estando a facer o baharelato e agora alégrome moito de voltar é leela porque daquela pareceume impresionante polo que contaba, as falcatruadas que facían os seus personaxes e a linguaxe que usaban, pero cando a leín desta vez quedeime sobre todo coa maxistral forma de contalo todo ao través dun só dos personaxe e aínda que non apareza o diálogo completo sabes perfectamente o que acaban de dicir. Agora quedei impresionada tamén, pero sobre todo pola forma de contalo que ten Blanco Amor.
A Esmorga xa fora levada ó cine alá por 1977 por Gonzalo Suárez, o filme titulouse: La Parranda cun reparto dos de relumbrón e desafortunado resultado, como tódolos intentos de adaptación de autores en galego.
Leín por primeira vez esta obra estando a facer o baharelato e agora alégrome moito de voltar é leela porque daquela pareceume impresionante polo que contaba, as falcatruadas que facían os seus personaxes e a linguaxe que usaban, pero cando a leín desta vez quedeime sobre todo coa maxistral forma de contalo todo ao través dun só dos personaxe e aínda que non apareza o diálogo completo sabes perfectamente o que acaban de dicir. Agora quedei impresionada tamén, pero sobre todo pola forma de contalo que ten Blanco Amor.
ResponderEliminarA Esmorga xa fora levada ó cine alá por 1977 por Gonzalo Suárez, o filme titulouse: La Parranda cun reparto dos de relumbrón e desafortunado resultado, como tódolos intentos de adaptación de autores en galego.
ResponderEliminar